DIKKE MIK!
Het verhaal van Willem door het opvanggezin:
Na wellicht gebruikt te zijn om te stropen werd Willem (Sunny ) zwervend aangetroffen op de grote, stille heide. 4 Maanden verbleef hij in het asiel, waar hij gewoonweg down was. Eten, drinken, plassie, poepie, de mand in en verder niets. Doodsbenauwd voor de riem, wellicht mee geslagen, we kunnen er anders geen chocola van maken.
Eenmaal hier in de roedel zat ie helemaal op zijn plaats, kwam er een totaal andere hond tevoorschijn en ontpopte hij zich tot een levenslustige lieverd.
We kregen een ons welbekende, speelse windhond te logeren, die echter niet in ons belegen roedel paste. Alleen is ook maar alleen, dus dachten we het eens te proberen of Willem hem wellicht gezelschap wilde houden. Ook jongere jongens krentenbrood, ze waren dolblij met mekaar en hebben gespeeld en geslapen tot Doeks dagen later weer naar huis ging!
Guess what…….
Zoals Doeks blij was zijn baasje weer te zien en tegen hem opsprong, deed Willen vrolijk mee. Baasje kreeg het verhaal van Willem te horen, inclusief dat hij nog een mandje zocht. Baas met Doeks naar huis, blijkbaar diep in gedachten en thuis in conclaaf met zijn vrouw. Slechts enkele uren later werd Willem opgehaald en dus geadopteerd door de baasjes van Doeks. Doeks was meegekomen en beiden sprongen ze de auto in op weg naar Willem’ s definitieve mand.
Volgens de laatste berichten zijn ze nog lang niet uitgespeeld en genieten, genieten, genieten!
A happy end dat we graag met jullie willen delen.
Dank aan de NVAW dat Willem gelijk gecastreerd kon worden.
